|
|
 შარლოტა კვანტალიანი - პოეტი, ფილოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი; ფოლკლორისტი; უნივერსიტეტის დოცენტი; ჟურნალისტი, ,,კალმასობის’’ მთავარი რედაქტორი; არაერთი გამოკვლევისა და ლექსთა კრებულის ავტორი... სამი შვილის დედა. |
|
ფოსტალიონი - წავედი. მთელი უბნის გოგო-ბიჭებს ვეტყვი სტუმრების დასახვედრად მოემზადონ. (გადის) (ყველანი გადიან. რჩება საფრთხობელა) საფრთხობელა - ნეტავი როგორია სანტა-კლაუსი. ერთხელ მაინც მანახა. ნეტავ მეც ვიცოდე რამე ლექსი. (ისმის ხმები. "ჩამოვიდნენ", "ჩამოვიდნენ".) საფრთხობელა - მგონი აქეთ მოდიან. ნეტავ ჩემი არ შეეშინდეთ. (გაშეშდა) მერცხალი - (მოდის წინ, ხელი ჩაუკიდია ინდოელი გოგონასთვის და მოჰყავს. სანტა-კლაუსი კატას და წრუწუნას მოჰყავთ. ისინი ისევ მღერიან) კატა და თაგვი: " კატას ჰქვია ქეთ, თაგვს კი - მაუსი, თოვლის ბაბუას კი სანტა-კლაუსი". მურია - გეყუფათ, მოასვენეთ სტუმრები! სანტა-კლაუსი - ეს რა მშვენიერი ბაღი გქონიათ, სამოთხეს ჰგავს. ინდოელი - ასეთი ქვეყნიდან მართლა გაუჭირდება კაცს გაფრენა. აღარ მიკვირს, მერცხალო, უკან რომ ბრუნდები ხოლმე. მერცხალი - როგორ გამახარე მეგობარო, რომ შვილების ამბავიც რომ მაცნობე, ძალიან მადლობელი ვარ. კურდღელი - თოვლის ბაბუა, სტაფილო ხომ არ წამოგიღია ჩემთვის. სანტა-კლაუსი - რა თქმა უნდა წამოგიღე. ყველას მოგართვით საჩუქარი, მაგრამ ჯერ კონცერტი უნდა მოვისმინო. ბეღურა - ამ ბაღს ყველაზე უკეთ მე ვიცნობ. ზამთარ-ზაფხული აქა ვარ. კონცერტსაც მე წავიყვან. (გამოძვრება კატა) კატა - ძვირფასო, მეც მოგეხმარები (ბეღურა გვერდზე გადახტება), მეც ამ ბაღის პატრონი ვარ. ბეღურა - მომაშორეთ ეს ჩიტიჭამია... წრუწუნა - და თაგვიჭამია. ძაღლი - ჰამ, ჰამ, აქ მაინც ნუ აგვირევ, თორემ კუდით წაგათრევ სახლში. კატა - კარგი, ბატონო: ყრუ ვარ, ბრმა ვარ, მუნჯი ვარ, (აიფარებზე და ყურებზე ხელს) ბეღურა - ვიწყებთ კონცერტს. ჩვენი სტუმარი ინდოელი გოგონა შეასრულებს ნაციონალურ ინდურ ცეკვას. (ცეკვავს ინდოელი) მერცხალი - ყოჭაღ, ყოჭაღ. (ყველანი ტაშს უკრავენ.) ბეღურა - შობას რომ მოუხდება ისეთ ლექსს ვინ გვეტყვის? ბიჭი - მე (კითხულობს ლექსს) დეკემბერში დაიბადა ჩვენი მხსნელი მესია და გვასწავლის იმ სიკეთეს რაც ღმერთს დაუწესია, კაცი არ ვკლათ, არ ვიქურდოთ,
|
|
| ავტორები |